Bugün Umut'la ilk bir yılım nasıl geçti diye düşünüyordum.
Beni en çok yoran şey neydi?
En çok zorlayan? En çok sabrımın taştığı anlar nelerdi?
Güzel şeyler çoktu tabiki de kötü/yanlış şeyler nelerdi diye düşündüm aslında. Sonra bunları sıralamaya karar verdim. Değerlendirmelerini yaptım.
Kendime notlarım var, bunlar kulağıma küpe olsun.
1. İlk aylardaki hormonel dengesizlik: bu dönemde nedenini bilmediğiniz bir sıkıntı oluyor ya içinizde, işte o geçici. bu sıkıntıyı başka olaylara kişilere yada kendinize bağlamamak gerek. Tamamen geçiyor sonra. Aklı karışmış hormonlarımızın bize oynadığı oyunların bilincinde olmakta fayda var. Bu arada söylemeden edemeyeceğim, bu dönemdeyken bu dönemde olduğunuzun farkında olmayabilirsiniz... Ani kararlar vermemek lazım, be cool.
2. Emzirme sorunsalı! emzirmek istiyorsanız emzirin! Emzirmenin iyi bir şey olduğunu bilmeyen yok. Emzirmek için kendini zorlayınca emzirebildiğine inananlardanım ben de. Orada da sorun yok. Ama bebek emmedi. Herşeyi denedik, olmadı. Fazla kasmaya gerek yok belki de. Bizim sinirlerimiz gerildikçe bebeğimizin sinirleri geriliyor.
Başka bir durumda, bebek emiyor ama bizde doydu mu acaba telaşı var. (ben bu telaşın etrafımızdakiler tarafından da yaratılabildiğine inanıyorum biraz, o ayrı mesele) İlk aylarda bebeğin sık sık emzirilmesi durumuna katılıyorum ama stres yapmadan, biraz bebeği gözlemleyerek sakin sakin kucağa alıp, gerekiyorsa emzirmek gerek sanırım. Belki gazı var, belki sadece kucak istiyor, belki sadece anne kucağı istiyor. Panik halinde emzirmek yok.
3. İçgüdüsel annelik- kesin net bilgi. Emzirmek yetti mi annesi bilir, uykusu yetti mi annesi bilir. Uyku düzeni iyi mi? Ek gıda yiyor mu, yeterli mi? Anne bilir. Bilemiyorsa doktoruna sorar. Büyükler, teyzeler karışmasınlar bir ya. Yalnız emin olmadığınız küçük ama çok küçük bir detay varsa hemen danışabileceğiniz bir doktorunuz olsun.
Mesela; 3. ayda gerek yok, aşısı yok diye doktora götürmedik. Halbuki her ay kontrolünü yaptırmalıydık. 4. ay gittiğimizde- hafif bir azar eşliğinde- yaptığımız yanlışlar olduğunu öğrendik. 4. aya kadar geceleri 2 ye bazen 3 e kadar uyumayan bebeğimize acilen uyku düzeni oturtmamız söylendi. Bir hafta içinde saatleri akşam 8 e çektik, rahat ettik. Bir de başını sağa çevirmesiyle ilgili problem olduğundan egzersiz yapmamız konusunda uyarıldık. -sağ tarafına renkli oyuncaklar koymak, sol memede emzirirken bebeği sırt üstü yatırıp, kafasını sağa çevirmesini sağlamak gibi... -
4. Bebekler, özellikle erkek bebekler çok terliyor. Giydiğinizin bir katı fazla kalınlıkta giydirin diyorlar ya, hiç Umut'a göre değil. ben üşüyorum zaten, bir kat kalın giydirince terliyor bebik. Giydirmeyi fazla abartma...
Kışın Umut'u yıkarken çektiğimiz işkenceleri bilseniz bir de. Oda da ısıtıcıyı açıp, leğeni hazırlayıp, uygun ısıyı ve su sıcaklığını yakalamaya çalışmak!!! Basit ve kullanışlı bir sistem bulmak şart. (ayrıca ben dirseğimle filan su sıcaklığı anlamıyorum arkadaş! suya girip sıcaklığını test etmem gerek. yada su termometresi candır.)
Yaz bebeklerinin anneleri bu çektiklerimi anlamazlar. :P
5. Canı cehenneme bağrı açık zıbınlar, on bin tane düğmesi olan tulumlar, beli dar pantalonlar... yaşasın eşofman takımları... Bir body, bir şort yada bir eşofman. Soğuksa önü fermuarlı eşofman üstü, evdeysen hırka/yelek de olur.
6. Sütümü sağmadığım için ateşlendiğimi de unutmadım. Annemleri çağırıp apar topar doktora gitmiştim. Kendini tanı.
Aklıma geldikçe eklemeleri yaparım, şimdilik bu kadar...
Sevgiler,
Seda
