Çok yorgunum gün sonunda.
Hep böyle olmuyor ama genelde böyle. Akşamları Umut üzerime tırmanıyor, düz duvara da tırmanıyor aslında... Şarkı söyleyip, atlayıp zıplamak, sonra boğuşmak istiyor. Beş bazen on kez merdiven çıkartıp iniyoruz beraber. Kendi inip çıkıyor aslında ama biz de tedirgin olup arkasından... Bir de acayip hızlandı, arkasından biri geldiğini görünce jet hızıyla merdiven çıkmaya başlıyor, annem de ben de zor yetişiyoruz. Arada değişik şeyler deneyip çift basamak çıkmaya çalışıyor bir de... Nerden ve ne zaman öğreniyor bu çocuk bunları? Allah'ım sabır! Daha bir ay daha bu evde kalacağımızı düşünürsek beni afakanlar basıyor.
Üstüne üstlük her an üst kattakilerle papaz olabilirim. Geceler bir havlama sesiyle ya da ev içinde bir koşuşturma sesi ile uyanmanız çok mümkün. Aha şu an yine havlıyor... Saat 23:35 ....
Hayvansever olmak, kedileri köpekleri tüm hayvanları sevmek şu an içimdeki şu köpeği site dışına atma isteğimi engellemiyor! Bakamıyorsanız, bakacak yeriniz yoksa, belki de bakmamalısınız!
Sanırım bugün içtiğim az neskafeli bol sütlü kahvenin etkisiyle uyanığım hala. Umut ise bugün yeşillik bir alanda öyle çok yoruldu ve o kadar çok koşturdu ki, erkenden uyudu. En minik oğlum ise içimde halay çekiyor, taklalar atıyor şu an sanırım. Hey hey hey! diye bir sağa bir sola bir tekme! Arada da dalga hareketi yapıyor. :) Ali'ye ne zaman göstersen karnımı, tek kıpırtı bile yapmıyor eşek. Elini koysa karnımda başka tarafa kaçıyor sanki, hiçbir şey hissetmiyor o da tabi. (Şu an kendisi yanımızda olmadığından onu da yapamıyor zaten o ayrı.)
En büyük oğlum kedi ise yatağımda Ali'nin tarafında yayılmış uyuyor. Ali görse çok kızabilir... Shhhh!
Zaman bir şekilde ilerliyor sanırım. İkinci hamileliğimin 24. haftası yakında bitecek, ve ben doktoruma gidip bir kez daha göreceğim en minik oğlumu. Onu, bundan bir ay sonra, kıtalar arası taşınmamız öncesi bir kez daha görmeyi umut ederek ayrılacağım umarım.
Ve ondan bir sonraki en minik oğlumu görüşümüzde de yeni evimize taşınmış olmayı, yeni bir doğum doktoru/ hastane bulmuş olmayı, Umut'umun yeni ortama alışmış olduğunu, ona belki de yeni bir kreş bulduğumuzu umarak ve daha bir sürü şey umarak...
Ve ondan bir sonraki en minik oğlumu görüşümüzde de yeni evimize taşınmış olmayı, yeni bir doğum doktoru/ hastane bulmuş olmayı, Umut'umun yeni ortama alışmış olduğunu, ona belki de yeni bir kreş bulduğumuzu umarak ve daha bir sürü şey umarak...
Sevgiler,
Seda