Canım oğluma, Umut Rıza'ya,
Mayıs 2011'de babanla birlikte olmaya karar verdik, aslında bir zamandır birbirimizi tanıyorduk ama galiba sanırım o zaman hazırdık artık. İşte ben o zaman seni özlemeye başladım aslında, ama babanın haberi yoktu:))
Zor ve yalnız İstanbul yıllarından sonra bana çok iyiydi baban... İş harici her günümü ona anlatmaya başlayınca o da telefonda değil, gel yanımda anlat bari dedi herhalde:)
Bir zaman sonra evlenmeye karar verdik, sürpriz olmayan bir evlilik teklifi ile evliliğe hazırlanma sürecimiz oldu... Herşey çok zevkliydi. (Sana yuva hazırlıyorduk aslında, bundan babanın haberi yoktu, ihihihihihhhhi... aramızda bu)
Kız isteme (bundan önceki ayrıntıları anlatamayacağım deden kızar :P) Çanakkale'de nişan, düğün günü alma, düğün yeri karari, sürpriz kına çok güzeldi kızlaaar), düğün, balayı (en güzel an Disneyland'dı, büyü beraber gideceğiz kesin), ve sonra sen geldin. Önce içime, sonra dünyaya... Bu arada bir başka sürpriz baby shower oldu:)) Sonunda sürprizi kalmamıştı artık ama:))) Sana gelen bir ton hediyeyi açmak büyük zevkti:) (i love you all) Sonuçta, sana pek bişi almadık aslında:) (baban böyle bilsin, çaktırma ben alıyorum sana bişiler devamlı ;)) Bu arada sana bir oda yaptık, tüm eşyaların yerleşti. Ananesi ve babanesi sağolsun, evimiz milyonlarca kez temizlendi.. ah bu speedy olmasa :p hep tüy hep tüy!
Vee sonra 14.01.2013' de, iste o gün sen doğmadın.. Olmaz dedi doktor, annen grip olmustu:( veee 17.01.2013' de sen doğdun bebegim:) Çok güzeldin, hala cok güzelsin, en güzel sensin, hep de öyle kalacaksın.
Tabi ki herşey güllük gülistanlık geçmedi:) Kız istemeden önce ananen kalçasını kırdı, ve bizi üzdü.
Arada dedelerin bir kaç kez hastaneye yattılar, bu konuda yarışıyorlar, ilgini çekmeye çalışıyorlar sanırım. Biz ikisini de çoook seviyoruz halbuki:) Nişanda bi sorun yoktu galiba, bi ara baban gerilmis olabilir, İstanbul'dan ve diğer yerlerden gelecekler nasıl gelecekler diye. Hımm. Bir de ben saçımı tek başıma yaptırmak zorunda kaldım, sinirlerim bozuldu...
Düğün yerini ayarladık tam, askeriye düğünleri iptal etti, stres olduk bi. Ramazan ayında evleri tek eve taşımak babana kabus oldu, ertesi gün oruç tutamadı... Alışveriş arabasıyla ev taşıdık!!! Balayında cruise'da Sandy'e yakındık, sonuç bayağı tuttu bizi:)
Hamilelikte 5.5 aylık oluncaya kadar kustum! Günde birkaç kez, çook kötüydü. Senden başka hiç bir şey buna dayanmamı sağlayamazdı... Doğum ertelenmesi gerginliğe neden oldu, gerçi ben çok acıkmıştım beklerken, iptal olunca hemen yemek yiyebiliyorum diye sevindim ama... Olan oraya sabah sabah gelip yanımızda olanlara oldu, geri döndüler... Doğum stresliydi, sezeryan sonrası acı vericiydi, seni ilk gören olmamak kötüydü. (Ama herseye değersin) ameliyathane de uyanınca hemşireye sonra babana bebeğim nasıl diye sormak endise vericiydi.. Seni acilar icinde emzirmek garip, günlerce 2-3 saatte bir uyanmak yine garipti.. Evde senle kalmak sıkıcı, ama mecburiydi, bu lohusalığın parçasıydı sanırım...
Not: Ayrıntıları tarihleri babandan öğrenebilirsin. Benim hafızam pek yok. Şu an sadece senin gülüşlerini ve güzel anları hafızama yazıyorum sadece... En kötü halde hepsi telde, ipadde, harici bellekte, face.de, instagramda (#umutrizaborak ) arada bakıyoruz ne hızlı büyüyorsun şaşırıyoruz:) Devamlı şaşırmamız ilginç aslında:)
Seni seviyorum aşkım, küçük adamım.
23.08.14
Sevgiler,---------------------------------------------------------------------------
Seda
